Écrit en 2005 - néerlandais
Présentation
Als theater leeft bij de gratie van de controverse tussen verhullen en ontmaskeren, dan is “Kijk mama, ik dans” de sublimatie van beide. Langzaam en vastberaden pelt een transseksuele vrouw haar zestig jarige huid af
tot we oog in oog staan met de achterkant van een ziel.
De ontmoeting is confronterend. De pijlen zijn doeltreffend. De monoloog is één aangrijpende, beklijvende fadoover het gevecht van een mens op zoek naar simpel geluk.